18 października 2010

W ciągu roku w całej Polsce odbywają się Regionalne Sejmiki Wiejskich Zespołów Teatralnych: Tarnogród (woj. lubelskie), Ożarów (woj. wielkopolskie), Piła – Kaczory (woj. pomorskie), Stoczek Łukowski (woj. lubelskie), Bukowina Tatrzańska (woj. małopolskie). Każdy przegląd nominuje zespoły do finałowego Sejmiku. Koniec sejmikowego sezonu to „zlot” zespołów, wybranych z sejmików regionalnych 14 – 15 zespołów (200 – 300 wykonawców) spośród najlepszych w Polsce na Ogólnopolski Sejmik Teatrów Wsi Polskiej, odbywający się zawsze w październiku w Tarnogrodzie. Sejmik to prezentacja przedstawień teatralnych wspaniała oferta kulturalna – poznanie tradycji i obrzędów z różnych regionów Polski. W zespołach pracują różne pokolenia – jest szansa że młodzi ludzie będą kontynuatorami. Ocalenie od zapomnienia obrzędów, takich jak: gody, zapusty, noc świętojańska, wicie wianków, chodzenie z gwiazdą, wesele, chrzciny, ostatni różaniec itp. oraz prace wiejskie: darcie pierza, prządki, kiszenie kapusty, kopanie kartofli itp.
Ogólnopolski Sejmik Teatrów Wsi Polskiej organizowany w Tarnogrodzie stanowi promocję najwartościowszych osiągnięć z całego roku. Idea samych spotkań dla samych twórców jest miejscem zdobywania teatralnych doświadczeń i umiejętności, a dla wiejskiego ruchu teatralnego – szansą promocji poprzez udział w imprezie dziennikarzy, pracowników kultury, przedstawicieli patronujących instytucji. Na przestrzeni lat zmieniały się zespoły i ich składy, kiedyś ogromną przewagę miały grupy złożone z ludzi starszych, dzisiaj młodzieży jest coraz więcej i coraz bardziej widać ją na scenie. Zdarza się i tak, że na scenie konfrontowane są dwie generacje, prezentując odmienne światy. Mamy możliwość obserwowania od dawna nie wykorzystywanych czynności gospodarskich, zastąpionych dzisiaj przez mechanizmy. Szczególnie istotne jest to, że owe czynności są wykonywane na scenie przez ludzi, którzy parali się tym przez kawał życia, więc każdy ruch ma w sobie siłę prawdy.
Przed publicznością zaprezentowali się:

- Zespół Jamniczanki z Jamnicy pow. tarnobrzeski, woj. podkarpackie - „DARCIE PIERZA”;
- Zespół Jarzębina z Bukowej pow. biłgorajski, woj. lubelskie - „LESIE, TY MÓJ LESIE”
- Zespół Herody Strażackie z Działoszyc pow. pińczowski, woj. świętokrzyskie - „HERODY”;
- Zespół Kasztelanie z Kijów pow. pińczowski, woj. świętokrzyskie - „PRZYSZLIŚMY TU PO KOLĘDZIE”;
- Zespół Rumenok z Hołowna pow. parczewski, woj. lubelskie - „KOŁO MOHO PROSA”;
- Zespół Teatralny Zawsze Razem z Woli Gułowskiej pow. łukowski, woj. lubelskie - „WIELKI PIĄTEK”;
- Zespół Etnograficzny Gimtine z Puńska pow. sejeński, woj. podlaskie - „DOŻYNKI WE DWORZE W KRASNOGRUDZIE KOŁO SEJN”;
- Zespół Folklorystyczny z Popowic pow. wieluński, woj. podlaskie „NA WYCUGU”;
- Dziecięcy Zespół Folklorystyczny z Ożarowa pow. wieluński, woj. łódzkie „NA PASTWISKU”;
- Zespół Teatralno-Obrzędowy "Świętojanki" z Kramska pow. koniński, woj. wielkopolskie - „WYBIJANIE ŻURU” w reżyserii Anny Ziemniczak
- Orawska Grupa Teatralna z Lipnicy Wielkiej pow. nowotarski, woj. małopolskie - „NA ORAWIE DOBRZE”;
- Zespół Regionalny Dolina Popradu z Piwnicznej Zdroju pow. nowosądecki, woj. małopolskie - „RZNIOTKI NA SKORUPAF”.

Dla naszych "Świętojanek" ten wyjazd był niejako spełnieniem ubiegłorocznych marzeń Pani Kazimiery - kierowniczki zespołu. Byli najstarszym występującym zespołem. Otrzymali nagrodę burmistrza Tarnogrodu. Wrócili zadowoleni i pewnie pełni nowych pomysłów. Bogatsi - mimo wieku - w nowe doświadczenia i z chęcią do życia. Piotr Dahlig napisał kiedyś:"Folklor i kultura ludowa miały - jak dyktował rynek polityczny - wypalić się w stylizacji baletowo - kabaretowej, po czym rozpłynąć się w kulturze konsumpcyjno - masowej, wspierając co najwyżej przemysł turystyczny lub zabarwiać reklamę. Tymczasem każdy sezon przynosi nowe, nieoczekiwane pomysły tematyczne, dojrzałość opracowań i realizacji, stale emanujący urok czysto ludzki".
Tym wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób dołożyli swoją "cegiełkę", by nasze "Świętojanki" mogły zaprezentować się na ogólnopolskiej scenie, w imieniu zespołu oraz własnym dziękujemy. Dziękujemy również tym, którzy uważają, że ważniejsza jest dziura w asfalcie niż kulturowe korzenie. Zespołowi gratulujemy. Zobacz video

Skip to content